Boeren laten het gras ouder en daardoor soortenrijker worden. Het gras bevat meerdere kruiden, grassen en vlinderbloemigen. Op de akkers van de boer staan voor en na de oogst van het belangrijkste gewas plantensoorten die bijdragen aan een gezondere bodem.

Het voer voor de koeien is voor het overgrote deel afkomstig van het eigen land en uit de directe omgeving.

Een groter deel van het land van de boer wordt ingezet voor natuur en biodiversiteit, omdat het grasland kruidenrijk is of omdat er natuurbeheer plaatsvindt.

Tenminste twee derde van het voor de veestapel benodigde eiwit komt van eigen land.

De weilanden worden begraasd door koeien en jongvee. De boer houdt rekening met weidevogels en andere kwetsbare soorten op zijn land, bijvoorbeeld bij het laten weiden van de koeien of het maaien van het gras.

Er worden op het erf, de akkers en weilanden zo min mogelijk chemische middelen ingezet.

Bovendien kunnen boeren op hun land ook maatregelen nemen die de natuur die grenst aan hun bedrijf versterken. Zo zullen er op de overgangen tussen natuurgebieden en boerenland geleidelijke overgangen ontstaan die planten en dieren meer leefruimte geven.

Wil je weten hoe we dit monitoren